Hier kun je ons volgen in onze opzet om Mangalitza's te gaan fokken. We willen ze hier rond laten scharrelen op het land van onze boerderij (ruim anderhalve hectare) in Drenthe. Wij hebben ook nog ruim 25 pauwen, parelhoenders, kippen, nederlandse landgeiten en 2 groenendaelers en 3 tervuerense herders en een poes.

maandag 24 maart 2014

Vreugde en Verdriet

 
Waarom gaat dat toch altijd samen op.
 
Zaterdagochtend, vandaag zijn ze een week oud, ging ik in het hok kijken en zie maar 6 biggen waarvan 1 met allemaal geelschuim aan zijn bekkie.
 
Na lang zoeken vond ik een biggetje helemaal in het hooi gepakt, dood.
 
Deze en diegene met het schuim aan zijn bekkie mee genomen naar binnen en de dierenarts gebeld. Ik ging al van een behoorlijk doemscenario uit qua ziekte.
 
Halvewege de middag kwam deze en heeft eerst de big onderzocht, was erg onderkoeld ondanks dat ik haar goed had ingepakt.
 
Heb haar toen in een bak warm water gezet zodat ze snel op temperatuur komt en de warmtelamp in de bench gehangen en haar daar neergelegd.
 
Wat Erik al opviel was dat ze haar achterpoten niet bewoog, misschien zwakte door de ondervoeding.
 
De dierenarts heeft Noa bekeken en 1 ander big voor zo ver hij erbij kon komen want mams was er niet van gecharmeerd.
 
Hij vermoed ondervoeding, omdat Noa niet genoeg melk geeft. Ze krijgen wel vocht, maar geen voeding om goed te groeien.
 
Ja hoor dat heb ik weer, altijd als ik nieuwe dieren heb, dan is er wat mee. Ik probeer er zo goed mogelijk voor te zorgen, doe alles wat binnen mijn macht ligt en altijd gaat er wel iets fout.
 
Op advies van de dierenarts gaan bellen voor biggenmelk, nou nergens te koop natuurlijk hier in dit achtergebleven gebied. Er was zelfs iemand die aan de telefoon zei, dat verkopen wij niet, omdat een boer ze gewoon dood laat gaan anders kost het teveel geld en tijd. Toen maar gauw naar de Jumbo en melk, brinta, en een pak Nutrilon. In Papoea krijgen biggen tenslotte ook borstvoeding.
 
De dierenarts en ik hebben nog een tijd geprobeerd om Noa in een hoek te krijgen zodat ze 2 injecties kon krijgen, maar dat was dus echt geen doen. Ze wist het en kwam niet op al het lekkere eten af, ze werd zelfs pissig op de dierenarts toen deze haar wilde lokken met een wortel. Ze zijn wel zo slim.
 
Maandag ga ik dus maar weer bellen om te vragen of er via het eten medicatie kan worden toegediend. Want injecteren lukt mij ook niet zodra de naald erin zit rent ze gauw weg en straks heeft ze ook nog eens de pest aan mij en daar pas ik voor. Al heb ik weinig vertrouwen in de dierenkliniek hier, vaak kost het handen vol geld en ik schiet er niks mee op.

Ik heb van zaterdag op zondagnacht om het uur voeding toegedient met een spuitje, dat ging opzich goed alleen die achterpootjes en de ontlasting kwam ook niet ondanks het masseren van haar buikje. I

Zondagochtend lag er een beertje dood buiten het hok ???? en toen we sávonds thuis kwamen was het biggetje wat binnen onder de warmtelamp lag overleden, ik had het al diep in mijn hart gehoopt anders zou ik haar moeten laten inslapen.

Maandagochtend ging ik in het hok kijken en ja hoor in de hoek lag er weer één dood.

Ik heb ze nu naar binnen gehaald de box van Quintus staat volgepakt met hooi en de warmtelamp erboven en nu proberen om daar flesvoeding in te krijgen.

Ik hoop zo dat ik deze 3 inleven kan houden.

Moedeloos wordt ik er soms van.



 
 
 
 


Ook zij heeft uiteindelijk de moed opgegeven.


 
Dit was het eerste beertje dat ik dood aantrof :(
 
 
 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten